سیاره زحل

به گزارش خبرنگار سرویس علم و دانش (جیرفت من) به نقل از خبرآنلاین؛ مشاهدات جیمزوب از این سیاره حلقه دار، که در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۲ گرفته شده است، پاکسازی و پردازش شده است و منظره‌ای تماشایی از حلقه‌های با شکوه زحل را به ما می‌دهد که در تاریکی طلایی می‌درخشند.

در مقابل، قرص زحل در تصویر جدید کاملاً تاریک است، فاقد نوارهای ابری مشخص است و قهوه‌ای کم‌رنگ به نظر می‌رسد.

این به دلیل طول موج‌هایی است که جیمزوب با آن جهان را می‌بیند، مادون قرمز نزدیک و میانی. این طول موج‌های نور معمولاً با چشم غیرمسلح انسان نامرئی هستند، اما می‌توانند چیزهای زیادی را آشکار کنند.

برای مثال، انتشار حرارتی – مرتبط با گرما – تحت سلطه طول موج‌های مادون قرمز است. هنگامی که سعی می‌کنید در مورد آنچه در داخل یک سیاره پیچیده شده در ابرهای ضخیم و مات می‌گذرد، بیاموزید، مطالعه دمای آن روش ارزشمندی برای انجام آن است.

برخی از عناصر و فرآیندهای شیمیایی نیز نور مادون قرمز ساطع می کنند. بنابراین، دیدن سیارات منظومه شمسی در طول موج‌هایی خارج از محدوده باریکی که دید ما پذیرفته است، می‌تواند چیزهای بیشتری را در مورد آنچه که در حال وقوع است به ما بگوید.

در تصویر گرفته شده از زحل، مشاهدات شامل فیلترهایی بود که نور سیاره را کم می‌کرد، در حالی که به نور حلقه‌ها و قمرها اجازه می‌داد تا به شدت بتابد.

تیمی به سرپرستی سیاره‌شناس لی فلچر از دانشگاه لستر در بریتانیا می‌توانند حلقه‌ها و قمرهای زحل را با جزئیات بیشتری مطالعه کنند. آنها امیدوارند ساختارهای حلقه ای جدید و به طور بالقوه حتی قمرهای جدیدی را که به دور غول گازی می چرخند شناسایی کنند. تصویر بالا سه قمر زحل، دیون، انسلادوس و تتیس را در سمت چپ سیاره نشان می دهد. دیسک سیاره اگرچه کم نور است، اما اطلاعاتی در مورد تغییرات فصلی زحل نشان می دهد.

نیمکره شمالی به پایان تابستان ۷ ساله خود می رسد، اما منطقه قطبی تاریک است. در همین حال، جو اطراف لبه‌های دیسک روشن به نظر می‌رسد که می‌تواند نتیجه فلورسانس متان، یا درخشش هیدروژن یا هر دو باشد. تجزیه و تحلیل بیشتر می تواند به ما بگوید که کدام.

مشتری اولین سیاره غول پیکری بود که تحت رصد جیمزوب قرار گرفت.

جزئیات شگفت انگیزی که در ابرهای متلاطم و طوفان های سیاره دیده می شود، شاید کاملاً تعجب آور نبود، اما ما همچنین با برخی از ویژگی هایی که به ندرت دیده می شوند، برخورد کردیم: شفق های دائمی که در قطب های مشتری می درخشند، در طول موج های نوری نامرئی، و حلقه های ضعیف مشتری.

ما همچنین دو قمر کوچکتر و کمتر شناخته شده سیاره به نام های Amalthea و Adrastea را با حباب های فازی از کهکشان های دوردست در پس زمینه دیدیم.

مشاهدات نپتون در نیمه دوم سپتامبر ۲۰۲۲ انجام شد. از آنجایی که نپتون بسیار دور است، تمایل دارد کمی نادیده گرفته شود. احتمالاً به دیدن تصاویر گرفته شده توسط وویجر ۲ هنگام عبور از ۱۹۸۹ عادت کرده اید. مشاهدات جیمزوب برای اولین بار در بیش از ۳۰ سال، نگاهی جدید به حلقه های زیبای غول یخی انداخت.

اورانوس نیز بسیار دور است، اما همچنین عجیب و غریب است. اگرچه این بسیار شبیه به نپتون است، اما رنگ های این دو سیاره کمی متفاوت است، که چیزی شبیه یک رمز و راز است، و اورانوس نیز به طرفین منحرف شده است، که توضیح آن نیز چالش برانگیز است.

مشاهدات جیمزوب که در آوریل ۲۰۲۳ منتشر شد، این معماها را حل نمی کند، اما ۱۱ ساختار از ۱۳ ساختار سیستم حلقه باورنکردنی اورانین و یک درخشش جوی غیرقابل توضیح بر روی کلاهک قطبی سیاره را آشکار کرده است.

جیمزوب در مورد جهان اولیه حرف های زیادی برای گفتن دارد.

انتهای خبر/

توسط admin960

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 × چهار =