لزوم ساماندهی فروشندگان اعضای بدن گاو

سالهاست که عده‌ای کله، پاچه و سیرابی گاو را در تشت و گوشه پیاده‌رو می‌فروشند که تهدیدی برای سلامتی جامعه است که بایستی ساماندهی شوند.

به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی «جیرفت من»، در روزگار قدیم، بشر برای گذران زندگی، ناچاراً چندین کار، حرفه و شغل مانند کشاورزی، دامداری، نجاری، حجاری، بزازی، نانوایی، قصابی، مرغداری، ماهیگیری، قالی‌بافی، بنایی، فلزکاری، خیاطی و ….. را توأمان داشت.

در آن روزگار، هر شخصی ضامن کیفیت و کمیت زندگی‌اش بود و عواقب سهل انگاری افراد به نُدرت، دامن‌گیر دیگران می‌شد.

با رشد جمعیت و تشکیل جوامع کوچک بشری، همکاری افراد، تاثیر زیادی بر نتایج حاصل از کار گروهی داشت که در نتیجه زمینه اولیه برای روی آوردن افراد به شغل اختصاصی را فراهم می‌کرد.

اینکه نام خانوادگی برخی افراد «فرشچیان، کفاشیان، نانوا، توتونچی و …» هست، گواه فعالیت اختصاصی آن خانواده در حرفه و شغل منتسب به آن نام خانوادگی است.

بعد از افزایش جمعیت و بالا رفتن تقاضای عمومی، برای استفاده از ظرفیت شغل اختصاصی افراد، تأثیرگذاری کیفیت پرداختن به آن شغل بر زندگی دیگران، قابل مشاهده بود.

با تشکیل حکومت‌ها و لزوم نظارت بر پایبندی افراد به قوانین صادره، زمینه‌ساز ایجاد اداره و ارگان‌های مختلف دولتی، همراه با دستورالعمل اختصاصی شد.

نگارنده بر این باور است که سلامتی و امنیت افراد جامعه، مطابق احادیث وارده از ائمه اطهار (ع)، جزو نعمت‌های مجهول الهی بوده که افراد تا زمان از دست دادن آنها، قدرشان را نمی‌دانند.

در نتیجه؛ بالا بودن حساسیت عملکرد افراد شاغل در دستگاه‌های ناظر بر اجرای قوانین بهداشتی در جامعه، بر کسی پوشیده نیست و سلامتی افراد جامعه با هیچ چیزی قابل معامله یا اغماض نیست.

متاسفانه، حمل، نگهداری و فروش مواد غذایی با فسادپذیری بالا، توسط افرادی که «کارت سلامت بهداشتی» ندارند، بدون یخچال، در ظرف‌های آلوده در پیاده‌روی خیابان، نام و عنوانی بغیر از «ترک فعل» عمدی متولیان امر را ندارد.

سال‌های متمادی، در خیابان «لرها»ی جیرفت، دو سه نفر مشغول فروش بخشی از اعضای بدن گاو مانند کله، پاچه و سیرابی در شرایط کاملا آلوده در تشت‌های پر از خون‌آبه هستند.

مطابق قانون، داشتن «کارت سلامت» برای افراد فروشنده مواد غذایی به همراه تاییده و گواهی بهداشتی بودن مکان نگهداری و فروش مواد غذایی، جزو ضروریات غیرقابل اغماض است.

با توجه به واقع شدن شهر جیرفت در منطقه آب و هوایی گرمسیری، نگهداری و فروش کله، پاچه و سیرابی در تشت و گوشه پیاده‌روی خیابان، غیر از انتشار آلودگی و کاهش شاخص سلامتی جامعه، نتیجه دیگری ندارد.

موضوع مغفول مانده دیگر، نظارت بر نحوه قیمت‌گذاری و فروش اینگونه مواد غذایی هست که آیا انجام می‌شود؟ و کم و کیف آن چگونه است؟ سوال مهم اینکه آیا متولیان امر، نظارتی بر نحوه قیمت‌گذاری و فروش در این حوزه دارند یا خیر؟

متولیانی که برای گرفتن پُست‌های مدیریتی، شعار خداشناسی و تبعیت از قانون را دارند، اکنون پاسخ دهند که آیا از فروش اعضای بدن گاو در پیاده‌روی خیابان، توسط افرادی که کارت سلامت بهداشت ندارند، خبر دارند یا نه؟

اگر خبر دارند، چرا کاری نکردند؟ و اگر بی‌خبر هستند پس وای بر مردمی که چنین متولیان دنیاطلب، بی‌فکر و غافل از حال و روزشان را دارند که در هر دو حالت، آتش قبر و قیامت، منتظر متولیان امر است.

حال می‌طلبد؛ در اسرع وقت با هدایت متولیان امر، نسبت به جلوگیری از ادامه این روند اشتباه، اقدام عاجل شود و در صورت لزوم و مطابق قانون، مکان مناسبی برای ادامه شغل این افراد، دیده شود.

نویسنده: حسین فاریابی

انتهای خبر/ فاریابیhttps://armanekerman.ir/vdchvknzz23nxzd.tft2.html

اشتراک گذاری :TwitterinstagramEmailTelegramاشتراککپی متن خبرلینک کوتاه