عطش
به گزارش سایت جیرفت من: به مناسبت شروع ماه حزن و اندوه محرم الحرام شعر «عطش» تقدیم می‌گردد؛
زمین و آسمان به هم نگاه می‌کنند
خیره خیره
و آسمان که بغض می‌کند
بسان کودکی بهانه گیر
و مشت میزند به خود زمین
و می تپد دل هوا
و شرمگین تمام آبها
عطش زنینوا به گوش می‌رسد
گل سه ساله را ببین
که می‌شود دلش غمین و پیر
و می خمد کمر در اوج غنچگی
نگاه کن علی اکبر رشید را
که همچو شیر، یکه تاز کربلاست
خروش و بانگ یاور حسین را ببین
برادر حسین را ببین
به حق چه باصفاست
و او خود وفاست
و زینبی که شیرزن دلاوریست
و مرهمی برای زخمهای کوچه شد
و رشته شد درون دشت قلب سنگها
و خیمه ها درآ تش است
و ناله ها به آسمان
ببین چه تشنه اند
و اشک کودکی کشان کشان
و سینه می کشد بروی خاک
عطش…. عطش….
و روی نیزه ها تبلوری ز آیه های حق
و بی سرند لاله ها
و بی پدر سکینه ها…..
زمین و آسمان هم صدا شدند
نوای غمکده به گوش می رسد
و شیون زمان در این میان، عجب بی حجاب شد.
نوشته: سمیه فاریابی
انتهای پیام ۱۰۰۱* https://jiroftman.ir/?p=2841