نقش فرهنگ و هنر در توسعه پایدار شهری (1)

به گزارش سایت جیرفت من: داشتن صرف نگاه سخت‌افزاری و عمرانی مسیر توسعه پایدار شهری را ناهموار می‌کند

توسعه شهری فرایندی کمی و کیفی است که بر تمام ابعاد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر تأثیر می‌گذارد.

می‌توان گفت توسعه، فرایندی است که یک جامعه را از وضعیت نامطلوب به سمت شرایط و وضعیت مطلوب سوق می‌دهد، اما نکته مهمی که باید به آن توجه ویژه داشت آن است که اگر توسعه بر پایه هویت تاریخی و فرهنگی آن شهر شکل نگرفته باشد، همچون سازه ای است که پایداری درازمدتی نخواهد داشت و هیچ وقت به ثبات لازم در توسعه نخواهد رسید

بنابراین باید توسعه شهری از نظر کالبدی و اقتصادی به سمتی حرکت کند که متکی به تاریخ و هویت آن شهر باشد.

با این اشاره گذرا صراحتا باید گفت مقدمه واجب توسعه شهری، توسعه فرهنگی است و به همین دلیل دو مفهوم توسعه فرهنگی و توسعه پایدار شهری در ادبیات برنامه ریزی شهری کاربست زیادی یافته است و غالباً در کنار هم قرار می‌گیرند، اینجاست که نگاه همه جانبه نگر توسعه فرهنگی ضروری به نظر می‌رسد که این مهم امروزه در تمام دنیا جزو اصلی ترین برنامه‌های توسعه‌ای است که تاثیرپذیری برنامه‌های دیگر توسعه منوط به برنامه‌ فرهنگی می‌شود.

بنابراین آنچه بسیار مهم است برنامه مدون و تشکیل شبکه فرهنگی و ارتباطی در شورای شهر است که در جهت توسعه شهری باید در اولویت قرار گیرد.

در این راستا باید حوزه های مغفول مانده بررسی شود و با تصحیح ساختار و در مواردی مطالبه ایجاد زیرساخت این حوزه در کمیسیون فرهنگی پرداخت که مسلما تاکید بر فرهنگ شهرنشینی و ترویج حقوق شهروندی و جلوگیری از مصرف‌‌زدگی و… از ضروریات است. از این جهت لحاظ کردن ذائقه های مختلف هم برای کودکان و نوجوانان و هم برای سالمندان و معلولین بسیار اهمیت دارد.

نتیجه‌گیری

ایجاد زیرساخت و امکانات مادی و معنوی مناسب برای افراد جامعه به منظور شناخت جایگاه خویش، افزایش علم و دانش، آمادگی برای تحول و پیشرفت و پذیرش اصول کلی توسعه نظیر قانون‌پذیری، نظم و انضباط، بهبود روابط اجتماعی و انسانی، افزایش توانایی های علمی، اخلاقی و معنوی از ضروریات توسعه شهری به حساب می‌آید و صرف نگاه سخت افزاری و عمرانی مسیر توسعه پایدار شهری را ناهموار می کند.

بقلم: حجت‌الاسلام فرهاد اسفندیاری مهنی (استاد حوزه و دانشگاه)

انتهای پیام۱۰۰۱* http://jiroftman.ir/?p=5627